zostawiać

zostawiać
1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem czasowi, uzbrajam się w wyczekującą cierpliwość. K. Kolińska, Orzeszkowa. Powiedziała, że Paweł przystał już albo wkrótce przystanie do leśnego oddziału i że chyba one same niebawem też wyjadą z Gleb. (...) Trzeba będzie zostawić wszystko własnemu losowi. W. Odojewski, Zasypie.
2. Zostawić kogoś samemu sobie «przestać się kimś interesować, zajmować»: (...) dziadek – po paru serdecznych spojrzeniach rzuconych chłopcu – pogrążył się w rozmowie całkowicie i zostawił Julka samemu sobie. I. Jurgielewiczowa, Ten obcy.
3. Zostawić kogoś w spokoju
a) «nie zakłócać komuś spokoju»: – Co ty tam wyprawiasz, Iwonie? Kąpiesz się? – Zostawcie mnie w spokoju! – zagrzmiało spoza drzwi. Robię to, co mi się podoba. K. Makuszyński, Szatan.
b) «przestać się kimś interesować»: Na szczęście facet awansował, wyjechał do Londynu i zostawił Magdę w spokoju. CKM 11/2000.
4. Zostawić swój ślad, ślad po sobie «zostawić dowody swojej działalności, zwłaszcza takie, które przetrwają po czyjejś śmierci»: Działanie ludzkie, praca ludzka, twórczość ludzka – przecież to wszystko musi zostawić swój ślad. J. Iwaszkiewicz, Sława. (...) piszę najczęściej o prawdziwych ludziach, istotach z krwi i kości. Postaciach, które żyły naprawdę i zostawiły po sobie jakiś ślad (...). E. Cechnicka, Znak.
Ktoś zostawił kogoś samego na świecie zob. świat 17.
Nie zostawić kamienia na kamieniu zob. kamień 13.
Nie zostawić na kimś suchej nitki zob. nitka 2.
Zostawić coś bez komentarza zob. komentarz.
Zostawić coś na boku zob. bok 11.
Zostawić kogoś, coś na czyjejś łasce zob. łaska 14.
Zostawić kogoś, coś na łasce boskiej, na łasce losu zob. łaska 13.
Zostawić kogoś, coś na pastwę kogoś, czegoś, komuś, czemuś zob. pastwa 2.
Zostawić kogoś na lodzie zob. lód 6.
Zostawić kogoś w dobrych, pewnych rękach zob. ręka 13.
Zostawić komuś wolną rękę zob. ręka 16.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • zostawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zostawiaćam, zostawiaća, zostawiaćają, zostawiaćany {{/stl 8}}– zostawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zostawiaćwię, zostawiaćwi, zostawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zostawiać – zostawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na bruku {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać kogoś środków dożycia, stawiać go w beznadziejnym położeniu, np. wyrzucając go z pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po dwudziestu latach pracy zostawiono go na bruku. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • odchodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, odchodzićdzę, odchodzićdzi, odchodzićchodź {{/stl 8}}– odejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, odchodzićjdę, odchodzićjdzie, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pozostawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pozostawiaćam, pozostawiaća, pozostawiaćają, pozostawiaćany {{/stl 8}}– pozostawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pozostawiaćwię, pozostawiaćwi, pozostawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

  • barwić — ndk VIa, barwićwię, barwićwisz, barw, barwićwił, barwićwiony 1. «farbować, nadawać czemuś barwę za pomocą barwników» Barwić jajka odwarem a. w odwarze z cebuli. Barwić jajka na czerwono a. na kolor czerwony. Budyń barwiony. Szkło barwione. przen …   Słownik języka polskiego

  • błocić — ndk VIa, błocićcę, błocićcisz, błoć, błocićcił, błocićcony «brudzić błotem; zostawiać ślady błota na podłodze» Błocić podłogę. Błocić mieszkanie a. w mieszkaniu. Błocić (sobie) obuwie, płaszcz. błocić się 1. strona zwrotna czas. błocić Dzieci… …   Słownik języka polskiego

  • deptać — ndk IX, deptaćpczę (deptaćpcę), deptaćpczesz (deptaćpcesz), depcz, deptaćał, deptaćany 1. «stąpając przygniatać, cisnąć nogami; następować na coś, przydeptywać» Deptać kwiaty, trawnik a. po kwiatach, po trawniku. Deptać komu po nogach, odciskach …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”